Waarom worden Indonesische Mandheling-koffiebonen nat gepeld?
Als het om Shenhong-koffie gaat, zullen veel mensen denken aan Aziatische koffiebonen, waarvan koffie uit Indonesië de meest voorkomende is. Vooral Mandheling-koffie staat bekend om zijn zachte en geurige smaak. Momenteel zijn er twee soorten Mandheling-koffie in Qianjie Coffee, namelijk Lindong Mandheling en Golden Mandheling. Golden Mandheling koffiebonen worden gebrouwen volgens de natte schilmethode. Na binnenkomst in de mond zijn er geroosterde toast, dennen-, karamel- en cacaosmaken. De smaak is rijk en zacht, de algehele lagen zijn gevarieerd, rijk en evenwichtig, en de afdronk heeft een blijvende karamelzoetheid.
Mensen die vaak Mandheling-koffie kopen, zullen zich afvragen waarom nat pellen gebruikelijk is bij koffieverwerkingsmethoden? Het heeft vooral te maken met lokale omstandigheden. Indonesië is het grootste archipelland ter wereld. Het ligt in de tropen en heeft voornamelijk een tropisch regenwoudklimaat. De gemiddelde temperatuur gedurende het hele jaar ligt tussen de 25-27℃. De meeste gebieden zijn heet en regenachtig, het klimaat is warm en vochtig, de zonnetijd is kort en de luchtvochtigheid is het hele jaar door zo hoog als 70% ~ 90%. Daarom maakt het regenachtige weer het voor Indonesië moeilijk om koffiebessen te drogen door langdurige blootstelling aan de zon, zoals in andere landen. Bovendien is het tijdens het wasproces, nadat de koffiebessen in water zijn gefermenteerd, moeilijk om voldoende zonlicht te krijgen om ze te drogen.
Daarom werd de natpelmethode (Giling Basah in het Indonesisch) geboren. Deze behandelmethode wordt ook wel ‘semi-wasbehandeling’ genoemd. De behandelmethode is vergelijkbaar met traditioneel wassen, maar dan anders. Het vroege stadium van de natte pellenmethode is hetzelfde als shamponeren. Na een korte periode van blootstelling aan de zon na de fermentatie wordt de schapenvachtlaag direct verwijderd als het vochtgehalte hoog is, en vervolgens wordt het laatste drogen en drogen uitgevoerd. Deze methode kan de blootstellingstijd van koffiebonen aan de zon aanzienlijk verkorten en kan sneller worden gedroogd.
Bovendien werd Indonesië in die tijd door Nederland gekoloniseerd en ook de koffieaanplant en -export werd gecontroleerd door de Nederlanders. Op dat moment kon de natte schilmethode de koffieverwerkingstijd effectief verkorten en de arbeidsinzet verminderen. De winstmarge was groot, dus de natpelmethode werd in Indonesië op grote schaal gepromoot.
Nu, nadat de koffiebessen zijn geoogst, wordt de koffie van slechte kwaliteit geselecteerd door middel van flotatie, en vervolgens worden de schil en het vruchtvlees van de koffievrucht machinaal verwijderd en worden de koffiebonen met pectine en perkamentlaag in het water gedaan zwembad voor fermentatie. Tijdens de fermentatie wordt de pectinelaag van de bonen afgebroken en wordt de fermentatie in ongeveer 12 tot 36 uur voltooid en worden de koffiebonen met perkamentlaag verkregen. Daarna worden de koffiebonen met perkamentlaag in de zon gelegd om te drogen. Dit is afhankelijk van het weer. Na het drogen worden de koffiebonen teruggebracht tot een vochtgehalte van 30% ~ 50%. Na het drogen wordt de perkamentlaag van de koffiebonen verwijderd door een schilmachine en tenslotte wordt het vochtgehalte van de koffiebonen door het drogen teruggebracht tot 12%.
Hoewel deze methode zeer geschikt is voor het plaatselijke klimaat en het verwerkingsproces versnelt, kent deze methode ook nadelen, namelijk dat het gemakkelijk is om schapenpootbonen te produceren. Omdat het proces van het gebruik van een beschietingsmachine om de perkamentlaag van koffiebonen te verwijderen zeer gewelddadig is, is het gemakkelijk om de koffiebonen te pletten en uit te persen terwijl de perkamentlaag wordt verwijderd, vooral aan de voor- en achterkant van de koffiebonen. Sommige koffiebonen vormen scheuren die lijken op die van schapenhoeven, daarom noemen mensen deze bonen "schapenhoefbonen". Het is echter zeldzaam om "schapenhoefbonen" aan te treffen in de PWN Golden Mandheling-koffiebonen die momenteel worden gekocht. Dit zou te danken moeten zijn aan de verbetering van het verwerkingsproces.
De huidige PWN Golden Mandheling wordt geproduceerd door Pwani Coffee Company. Bijna alle beste productiegebieden in Indonesië zijn door dit bedrijf overgenomen, dus de meeste door PWN geproduceerde koffiebonen zijn boetiekkoffie. En PWN heeft het handelsmerk Golden Mandheling geregistreerd, dus alleen de door PWN geproduceerde koffie is de echte ‘Golden Mandheling’.
Na aankoop van de koffiebonen zorgt PWN voor een drievoudige handmatige selectie om de bonen met gebreken, kleine deeltjes en lelijke bonen te verwijderen. De overige koffiebonen zijn groot en vol met kleine gebreken. Dit kan de zuiverheid van de koffie verbeteren, waardoor de prijs van Golden Mandheling veel hoger is dan die van andere Mandheling.
Voor meer advies over de koffiesector kunt u klikken om te volgenYPAK-VERPAKKING
Posttijd: 18 oktober 2024
